بررسی اثر عصاره ی روغنی بذر سیاه دانه (n. sativa) بر بقا، بیان ژنvegf-a و آپوپتوز در رده ی سلولی سرطانی معده ags(crl-۱۷۳۹)

زمینه و هدف: سرطان یکی از بیماری های شایع در دنیا می باشد که به دلیل عوامل محیطی و ژنتیکی رخ می دهد. سرطان معده از جمله سرطان های شایع در دنیا و ایران است. گیاه سیاه دانه که دارای متابولیت های ثانویه ارزشمندی مانند تایموکویینون است، از سالیان دور به عنوان دارو در بسیاری از بیماری ها استفاده می شده است. هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد سرطانی عصاره ی بذر سیاه دانه بر روی رده ی سلولی سرطان معده و پتانسیل بالقوه روغن بذر گیاه جهت استفاده دارویی بود. روش بررسی: ابتدا رده سلولی سرطانی معده ags(crl-1739) کشت داده شد، و با غلظت های مختلف از عصاره روغنی بذر سیاه دانه جنس n.sativa در زمان بهینه 24 ساعت تیمارگردید. سپس تاثیرات سمی بودن و کشندگی عصاره توسط تست mtt، تست آپوپتوز القایی با رنگ آمیزی به وسیله کیت annexin v و دستگاه فلوسایتومتری و در نهایت بررسی بیان ژن vegf-a در سلول های تیمار شده با استفاده تکنیکreal-time pcr  انجام شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که عصاره ی بذر سیاه دانه تکثیر سلول های سرطانی را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش می دهد (005/0p≤). درصد سلول های در مرحله آپوپتوز زودرس در سلول های سرطانی تیمار شده با غلظت (تایموکویینون 39 میکرومول( 5/1 میکرولیتر به طور معنی داری (05/0≤p≤ 01/0) افزایش می یابد. ولی تیمار با این عصاره تاثیری بر افزایش یا کاهش میزان بیان ژنvegf_a  را نشان نداد (05/0p≥). نتیجه گیری: عصاره ی روغنی بذر سیاه دانه می تواند بر روی کاهش تکثیر و افزایش آپوپتوز سلولی در سلول های سرطانی موثر باشد.